در بخش اول این مقاله عوامل و دلایل اختلال نعوظ را بررسی کردیم و در بخش دوم به برخی راه های درمان این مشکل می پردازیم.
گفتاردرمانی برای درمان اختلال نعوظ
برخی عوامل روانشناختی میتوانند به اختلال نعوظ بیانجامند؛ از جمله:
استرس
اضطراب
اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
افسردگی
اگر اختلال نعوظ شما ناشی از عوامل روانشناختی است، ممکن است با گفتاردرمانی بهتر شوید. شما و درمانگرتان در طول چندین جلسه، پیرامون موارد زیر بحث خواهید کرد:
عوامل استرسزا یا اضطرابآور اصلی
احساسات شما در مورد رابطۀ جنسی
تعارضات ناخودآگاه که میتوانند بر رضایت جنسی شما تأثیر بگذارند.
اگر اختلال نعوظ بر رابطۀ جنسی شما تأثیر میگذارد، به دنبال یک مشاور روابط زناشویی نیز باشید. مشاورۀ روابط زناشویی میتواند به شما و شریک زندگیتان کمک کند تا مجدداً قرابت عاطفی پیدا کنید و بدین ترتیب، اختلال نعوظ شما نیز ممکن است مرتفع شود. دربارۀ تأثیرات استرس و اضطراب بر اختلال نعوظ تحقیق کنید.
پمپهای خلاء در درمان اختلال نعوظ
در این روش از ایجاد خلاء برای تحریک نعوظ استفاده میشود. این دستگاه، خون را به داخل آلت تناسلی کشیده و منجر به نعوظ میشود.
پمپ خلاء از چند قسمت مختلف تشکیل شده است:
یک لولۀ پلاستیکی که بر روی آلت تناسلی خود قرار میدهید.
یک پمپ که با بیرون کشیدن هوا از لولۀ پلاستیکی، خلاء ایجاد میکند.
یک حلقۀ الاستیکی که همزمان با برداشتن لولۀ پلاستیکی، در ابتدای آلت تناسلی شما قرار میگیرد.
این حلقۀ الاستیکی با نگه داشتن خون در آلت تناسلی و جلوگیری از بازگشت آن به گردش خون، حالت نعوظ را حفظ میکند. میتوان آن را به مدت 30 دقیقه در جای خود قرار داد. در مورد پمپهای خلاء و نحوۀ استفاده از آنها بیشتر بخوانید.
علائم اختلال نعوظ
در صورت بروز مداوم علائم زیر، احتمالاً اختلال نعوظ دارید:
مشکل در ایجاد نعوظ
دشواری در حفظ نعوظ حین فعالیتهای جنسی
کاهش علاقه به رابطۀ جنسی
سایر اختلالات جنسی مرتبط با اختلال نعوظ، عبارتند از:
زودانزالی
دیرانزالی
آنورگاسمی یا عدم توانایی در رسیدن به اوج لذت جنسی پس از تحریک فراوان
اگر هر یک از این علائم را دارید، با پزشک خود صحبت کنید؛ به خصوص اگر این علائم به مدت 3 ماه یا بیشتر ادامه داشته باشند. پزشکان میتوانند بیماری زمینهای شما را تشخیص دهند و در صورت نیاز، آن را درمان کنند.
آزمایشهای تشخیصی اختلال نعوظ
آزمایش اختلال نعوظ میتواند شامل مراحل مختلفی از جمله معاینۀ جسمانی و اطلاع از سابقۀ بیماری و روابط جنسی شما باشد. آزمایشات دیگری نیز ممکن است انجام شود تا بیماری زمینهای شما را مشخص کند.
معاینۀ جسمانی برای اختلال نعوظ
شما باید آمادۀ یک معاینۀ جسمانی باشید. پزشک به صداهای قلب و ریۀ شما گوش میدهد، فشار خون شما را بررسی میکند و بیضهها و آلت تناسلی شما را نیز معاینه میکند. همچنین ممکن است معاینۀ رکتال برای بررسی پروستات شما صورت گیرد.
سابقۀ اختلالاتروانی-اجتماعی در اختلال نعوظ
پزشک از شما سوالاتی میپرسد یا از شما میخواهد که یک پرسشنامه با موضوع علائم، سابقۀ بیماری و روابط جنسی خود را پر کنید. این پاسخها میتواند به آنها کمک کند تا شدت اختلال نعوظ شما را ارزیابی کنند. برخی از سوالاتی که ممکن است از شما پرسیده شود، عبارتند از:
چه مدت دچار اختلال نعوظ شدهاید؟
بروز آن، ناگهانی بود یا تدریجی؟
آیا در تمایلات جنسی، انزال یا رسیدن به ارگاسم مشکلی دارید؟
هر چند وقت رابطۀ جنسی برقرار میکنید؟
آیا این روند اخیراً تغییری کرده است؟
نعوظ شما چقدر پایدار است؟
آیا این پایداری، تحت تأثیر شرایط خاص یا انواعی از تحریکات است؟
صبحگاه یا نیمه شب، به حالت نعوظ از خواب بیدار میشوید؟
رابطۀ فعلی شما چگونه است؟
شما و همسرتان چه انتظاراتی از یکدیگر دارید؟
آیا تغییراتی در آنها ایجاد شده است؟
آیا اخیراً استرس زیادی داشتهاید؟
در حال حاضر، چه داروهایی مصرف میکنید؟
آیا از دخانیات، الکل یا داروهای بدون نسخه استفاده میکنید؟
آیا بیماری زمینهای دارید یا از ناحیۀ لگنی خود تحت عمل جراحی یا آسیبدیدگی قرار گرفتهاید؟
دیگر آزمایشات برای اختلال نعوظ
ممکن است پزشک شما برای تشخیص اختلال نعوظ، آزمایشات دیگری را انجام دهد. این آزمایشات عبارتند از:
سونوگرافی: با استفاده از آن میتوان رگهای خونی آلت تناسلی را معاینه کرد تا مشکلات جریان خون درون آلت بررسی شود.
آزمایش نعوظ صبحگاهی(NPT) ، برای ارزیابی کیفی نعوظهای شبانۀ شما از یک دستگاه قابل حمل و باتری خور استفاده میکند که به ران متصل میشود. دادهها در این دستگاه ذخیره میشوند تا پزشک در آینده بتواند به آنها دسترسی داشته باشد.
آزمایش تزریق: در این آزمایش، دارویی به آلت تناسلی شما تزریق میشود تا حالت نعوظ را تحریک کند. اینگونه پزشک میتواند پایداری نعوظ و مدت زمان آن را بررسی کند.
آزمایش ادرار: از آزمایش ادرار میتوان برای بررسی دیابت یا سایر بیماریهای زمینهای استفاده کرد.
آزمایش خون: از آزمایش خون میتوان برای بررسی بیماریهایی مانند دیابت، بیماریهای قلبی، مشکلات تیروئید و سطح پایین تستسترون استفاده کرد.
این آزمایشات میتوانند به پزشک شما کمک کنند تا درمان شما را مدیریت کند و همچنین در صورت وجود یک بیماری زمینهای که ممکن است باعث اختلال نعوظ شما شده باشد، آن را تشخیص دهد. دربارۀ نقش آزمایش خون در تشخیص اختلال نعوظ، بیشتر تحقیق کنید.
تمرینات مناسب برای اختلال نعوظ
برخی از تمرینات خاص نیز میتوانند به بهبود اختلال نعوظ کمک کنند.
تمرینات کگل برای درمان اختلال نعوظ
تمرینات کگل، حرکات سادهای هستند که میتوانید برای تقویت عضلات کف لگن انجام دهید. در اینجا، نحوۀ انجام آن آورده شده است:
عضلات کف لگن خود را به کار بگیرید! برای این منظور، قسمت میانی ادرارتان را دفع نکنید. ماهیچههایی که برای این کار استفاده میکنید، عضلات کف لگن شما هستند.
حال که میدانید این ماهیچهها کجا هستند، آنها را به مدت 3 ثانیه منقبض کنید. سپس آنها را شل کنید.
این تمرین را 10 تا 20 بار پشت سر هم و سه دور در روز تکرار کنید.
یک مطالعۀ کوچک در سال 2005، دو گروه از مردان مبتلا به اختلال نعوظ را مقایسه کرد. اولین گروه از مردان، تمرینات منظم عضلات کف لگن را تحت نظارت فیزیوتراپیست انجام دادند. آنها همچنین پسخوراند زیستی دریافت کردند و دربارۀ تغییر سبک زندگیشان مشورت گرفتند. گروه دوم تنها دربارۀ تغییر سبک زندگیشان مشورت گرفتند.
مردان گروه اول پس از 3 ماه تمرین منظم عضلات کف لگن، متوجه شدند که عملکرد آلت تناسلی آنها به طور قابل توجهی بهبود یافته است. مردان گروه دوم پس از 3 ماه تنها پیشرفت کمی داشتند.
برای 3 ماه بعدی، همۀ شرکتکنندگان موظف به انجام تمرینات خانگی شدند. پس از گذشت مجموعاً 6 ماه، 40 درصد از کل شرکتکنندگان (از جمله برخی از مردانی که به گروه دوم تعلق داشتند)، نعوظ طبیعی خود را مجدداً به دست آوردند.
همچنین با بررسی مقالات سال 2019 نیز نتیجه میگیریم که تمرینات کف لگن در درمان اختلال نعوظ و زودانزالی موثر هستند. با این حال، برنامۀ تمرینی ایدهآل (از نظر شرایطی مانند تکرار و شدت تمرین) مشخص نشد.
در ابتدا، شما ممکن است متوجه شوید که انجام تمرینات کگل در حالت درازکش راحتتر است. در نهایت، شما میتوانید این تمارین را در حالت نشسته یا ایستاده نیز امتحان کنید.
ورزش هوازی برای درمان اختلال نعوظ
تمرینات ورزشی ملایم تا شدتی علاوه بر بهبود سلامت عمومی شما، میتوانند جریان خون را نیز افزایش داده و احتمالاً به اختلال نعوظ کمک کنند. به عنوان مثال میتوان به دویدن و شنا کردن اشاره کرد.
محققان طی یک بازبینی بر روی 10 مطالعه، تأثیر ورزش هوازی بر اختلال نعوظ را بررسی کردند. آنها نتیجه گرفتند که 160 دقیقه ورزش هفتگی به مدت 6 ماه میتواند مشکلات نعوظ را کاهش دهد.
در مطالعهای دیگر، میزان آمادگی جسمانی و سطح تستسترون در 87 مرد مبتلا به اختلال نعوظ بررسی شد. محققان دریافتند که سطح تستسترون با میزان چربی بدن و چربی شکمی، رابطۀ عکس دارد. این موضوع نشان میدهد که ورزش علاوه بر کاهش چربی بدن، ممکن است باعث افزایش تستسترون نیز بشود.
قبل از شروع یک برنامۀ ورزشی جدید، همیشه باید آن را با پزشک خود در میان بگذارید. این امر به خصوص برای افراد با بیماری قلبی یا بیماریهای زمینهای دیگری که احتمال دارد طی فعالیت شدید وخیمتر شود، بسیار حیاتی است. دربارۀ ورزش و اختلال نعوظ، بیشتر تحقیق کنید.
یوگا برای درمان اختلال نعوظ
یوگا میتواند به آرامشبخشی ذهن و بدن شما کمک کند. از آنجا که استرس یا اضطراب میتوانند عامل اختلال نعوظ باشند یا به آن ختم شوند، تمرینات یوگا میتوانند روشی موثر برای بهبود اختلال نعوظ باشند.
در حقیقت، در سال 2010 مطالعهای بر روی 65 مرد بین 24 تا 60 ساله انجام شد که نشان داد کارایی جنسی آنها پس از یک برنامۀ یوگای 12 هفتهای، به طور قابل توجهی افزایش مییابد. دربارۀ پنج حالت یوگا که میتوانند به اختلال نعوظ کمک کنند، تحقیق کنید.
غذاهای مناسب برای اختلال نعوظ
اختلال نعوظ معمولاً مربوط به مشکلاتی در جریان خون است. سالم نگه داشتن رگهای خونی ممکن است هم در پیشگیری و هم در درمان اختلال نعوظ مفید باشد. این مهم میتواند با پیروی از سبک درست زندگی مانند داشتن رژیم غذایی سالم حاصل شود.
برای کاهش ریسک ابتلا به اختلال نعوظ، این کارهای ساده را انجام دهید:
به مصرف غلات سبوسدار، سبزیجات و میوهجات، توجه ویژه داشته باشید.
مصرف گوشت قرمز، لبنیات غنی از چربی و قندهای فرآوری شده را کاهش دهید.
در حد اعتدال الکل بنوشید.
برخی مواد غذایی خاص، از کاکائو گرفته تا هندوانه، ممکن است اختلال نعوظ را مرتفع کنند. ببینید چه غذاهای دیگری را میخواهید به سبد خرید خود اضافه کنید.
درمان طبیعی اختلال نعوظ
درمانهای طبیعی ممکن است برای اختلال نعوظ برخی از مردان مفید باشد.
گیاهان دارویی و مکملها
برخی از گیاهان دارویی و مکملها (بر اساس منابع موثق)، برای درمان اختلال نعوظ کموبیش موفق بودهاند. برخی از آنها عبارتند از:
شاتاوری
دی هیدرواپی آندروسترون (DHEA)
جینسینگ، مانند جینسینگ قرمز کرهای
ال آرژنین
ال کارنیتین
یوهیمب
علف بز شاخدار و روی نیز کمککننده هستند.
قبل از خرید گیاهان دارویی و مکملها، با پزشک خود مشورت کنید و محتاطانه اقدام کنید. بسیاری از آنها تحت نظارت قانونی نیستند؛ یعنی ممکن است حاوی مواد اضافی باشند که روی برچسب آنها ذکر نشده است.
علاوه بر این، برخی از مکملها مانند یوهیمب، میتوانند عوارض جانبی خطرناکی داشته باشند.
پزشک شما ممکن است مارکهای معتبری را نیز توصیه کند. از خرید آنلاین محصولات خودداری کنید، مگر اینکه پزشک شما معتبر بودن آنها را تأیید کند. دربارۀ نقش گیاهان دارویی در درمان اختلال نعوظ، اطلاعات تخصصی بیشتری کسب کنید.