در بخش اول این مقاله به تعریف بی اختیاری ادرار و همچنین عدم کنترل ادرار در آقایان و خانم ها پرداختیم. حال علل بی اختیاری ادراری را بررسی می کنیم.
OAB نوع رایج دیگری از عدم کنترل ادرار است که به آن بی‌اختیاری “فوریتی یا اضطراری” هم گفته می‌شود. این بیماری زندگی افراد زیادی را تحت تأثیر قرار داده و حتی ممکن است فعالیت آنها را هم محدود کند. مبتلایان ممکن است ترس این را داشته باشند که اگر ناگهان احساس ادرار کنند، به توالت دسترسی نداشته و حتی ممکن است از این ترس، خواب خوبی هم نداشته باشند. بعضی از افراد هر دو نوع مشکلات SUI و OAB را با هم دارند که به عنوان بی‌اختیاری مختلط شناخته می‌شود.
در وضعیت OAB، مغز شما به مثانه فرمان تخلیه می‌دهد، حتی اگر پر نشده باشد. یا اینکه چون عضلات مثانه بیش از حد فعال هستند، قبل از پر شدن مثانه، منقبض (فشرده) می‌شوند تا ادرار دفع کنند. (این امر باعث احساس نیاز به دفع ادرار می‌شود).
علائم اصلی OAB تمایل ناگهانی به ادرار است و شما نمی‌توانید این احساس “نیاز به تخلیه” را کنترل کنید و یا نادیده بگیرید. یکی دیگر از علائم بیماری اینست که در طول شبانه روز بارها و بارها نیاز پیدا می‌کنید به توالت بروید.
OAB در مردان ِمبتلا به مشکلات پروستات و در زنان بعد از دوران یائسگی بیشتر است. این نوع از عدم کنترل ادرار توسط خیلی از عوامل ایجاد می‌شود و حتی رژیم غذایی هم می‌تواند بر آن تأثیر بگذارد. برای درمان این مشکل تعدادی از روش‌های درمانی وجود دارد که شامل تغییر در سبک زندگی، مصرف داروهای شُل کننده عضلات مثانه و یا عمل جراحی است.
بعضی از افراد با انجام فعالیت دچار نشتی می‌شوند (SUI) و اغلب احساس تمایل به ادرار کردن دارند(OAB). این بی‌اختیاری از نوع مختلط است، به این معنی که شخص هم SUI و هم OAB دارد.
در این نوع عدم کنترل ادرار، بدن مقدار ادرار بیشتر از ظرفیت مثانه تولید می‌کند و یا مثانه پر است ولی نمی‌تواند خالی شود و در نتیجه نشت ادرار رخ می‌دهد. علاوه بر این، ممکن است چیزی مانع جریان ادرار شود یا عضله مثانه آنطور که باید منقبض نشود و فشار لازم را ایجاد نکند تا تخلیه انجام بگیرد.
یک علامت این مشکل، ادرار مکرر و به اندازه کم است. یکی دیگر از علائم آن، نشت قطره قطره‌های مداوم است که “چکه کردن” نامیده می‌شود. این نوع عدم کنترل ادرار در خانم‌ها نادر و در مردانی که مشکلات پروستات دارند و یا جراحی پروستات انجام داده‌اند بیشتر است.
علائم به شما می‌گوید که چه نوع بی‌اختیاری دارید. همه این بی‌اختیاری‌ها طولانی مدت نیستند و بعضی از دلایل آنها موقتی است به طوری که بیماری با از بین رفتن عواملش، تمام می‌شود. عفونت‌های واژنی می‌توانند باعث بی‌اختیاری موقت شوند. تحریکات، مصرف داروها، یبوست و تحرکات محدود می‌تواند باعث ایجاد آن شود. عفونت‌های دستگاه ادراری (UTI) یکی از دلایل عمده بی‌اختیاری موقتی است و باید به آنها توجه شود.
همچنان مهم است بدانید که اگر این مشکل موقت و یا به راحتی قابل درمان نیست، نشت شما احتمالاً یکی از چهار نوع فوق است. در وضعیت ابتلا به SUI، لگن یا عضلات اسفنکتر (یا هر دو) آنقدر قوی نیستند که بتوانند ادرار را با بستن مثانه و مجرای ادرار نگه دارند. در وضعیت OAB، عضلات مثانه بیش از حد منقبض می‌شوند و حتی در صورت عدم آمادگی برای تخلیه، ادرار به بیرون رانده می‌شود. بی اختیاری مختلط معمولاً ترکیبی از دو نوع مشکل SUI و OAB است. در حالت بی اختیاری سرریز، مثانه بدون تخلیه شدن، بیش از حد پر می شود.
برای هر کدام از چهار مشکل SUI، OAB، ترکیب SUI و OAB، و بی‌اختیاری سرریز علائم خاصی وجود دارد.
علامت اصلی عدم کنترل ادرار از نوع SUI، نشت در هنگام فعالیت بدنی است. میزان فعالیت و میزان نشت بستگی به شدت SUI دارد.
منبع:
www.UrologyHealth.org/SUI
