در بخش اول این مقاله به بی‌اختیاری ادرار در دوره بارداری، اولن بی اختیاری ادرار، دلایل شایع بی‌اختیاری ادرار در دوره بارداری و گزینه‌های درمانی برای بی‌اختیاری ادرار در دوره بارداری پرداختیم. بخش دوم این مقاله به دیگر مباحث مرتبط با بی اختیاری ادرار در دوران بارداری می پردازد:
کارهایی که باید انجام دهید:
– مقدار زیادی آب بنوشید (تا هشت لیوان در روز)
– قبل و بعد از رابطه جنسی ادرار کنید
– بعد از ادرار کردن، خودتان را از جلو به عقب پاک کنید
– در صورت امکان از لباس‌های نخی و گشاد استفاده کنید
– لباس زیر خود را هر روز عوض کنید
*اگر فکر می کنید بی‌اختیاری ادرار دارید با پزشک خود تماس بگیرید چون اگر این بیماری درمان نشود می‌تواند منجر به عفونت کلیه شود که آن هم به زایمان زودرس و وزن کم نوزاد در هنگام تولد ختم می‌شود.
کارهایی که نباید انجام دهید:
-در حین ابتلا به بی‌اختیاری ادرار، مقاربت کردن
-از نوشیدنی‌هایی که مثانه را تحریک می‌کنند مثل آب میوه، کافئین ، الکل و شکر استفاده کردن
-ادرار خود را برای مدت طولانی نگه داشتن
-از صابون، محلول، اسپری یا پودرهای قوی ِضدعفونی کننده استفاده کردن
-بیش از یک روز یک لباس زیر را پوشیدن
*درمان عفونت ادراری شامل مصرف آنتی‌بیوتیک به مدت سه تا هفت روز و برای جنین شما بی‌خطر است. پس از مصرف دارو در صورت بروز عوارض جانبی مثل تب، لرز یا گرفتگی عضلانی با پزشک خود تماس بگیرید.
زنانی که مثانه بیش فعال یا بی‌اختیاری اضطراری دارند، احتمالاً علائمی دارند که در طول بارداری ادامه یافته و یا حتی بدتر می‌شوند.
سایر عوامل ریسک این بیماری عبارتند از:
– سن بالاتر
– اضافه وزن
– تجربه زایمان قبلی طبیعی
– جراحی قبلی لگن
-سیگار کشیدن، که منجر به سرفه‌های مزمن می‌شود
زایمان می‌تواند منجر به بی‌اختیاری ادرار شود. در هنگام زایمان طبیعی، عضلات و اعصاب ممکن است آسیب ببینند، به این ترتیب که زایمان طولانی و فشار ناشی از آن، احتمال آسیب به اعصاب را هم افزایش می‌دهد. کنگره متخصصان زنان و زایمان آمریکا تشخیص داده که زایمان از طریق سزارین، بی‌اختیاری را در طول سال اول کاهش می‌دهد. با این حال، مزایای آن دو تا پنج سال بعد از زایمان از بین می‌رود.
اگر دچار بی اختیاری هستید، به پزشک خود بگویید. در بعضی موارد ممکن است عفونت ادراری به مصرف آنتی‌بیوتیک نیاز داشته باشد. اگر به پایان بارداری خود نزدیک شده‌اید، ممکن است نشت ادرار را با نشت مایع آمنیوتیک اشتباه بگیرید. در این مورد بهتر است با پزشک خود مشورت کنید تا از علت دقیق نشت مطلع شوید.
وقتی علائم زایمان و عفونت برطرف شد، پزشک ممکن است آزمایشات دیگری انجام دهد. اسکن مثانه با استفاده از سونوگرافی می‌تواند نشان بدهد که آیا مثانه شما بطور کامل تخلیه می‌شود یا خیر. ب کمک آزمایش فشار مثانه، پزشک می‌تواند ببیند که آیا وقتی سرفه می‌کنید یا خم می‌شوید، مثانه‌تان نشت می‌کند یا نه.
اگر پزشک شما مشکوک باشد که مبتلا به عفونت ادراری هستید، ممکن است برای آزمایش از شما نمونه ادرار بخواهد. در این صورت لازم می‌شود که شما به جای مطب، به آزمایشگاه بیمارستان بروید. پزشک شما همچنین ممکن است آزمایشات ویژه‌ای انجام دهد تا مطمئن شود که مایعات نشتی ناشی از پاره شدن کیسه آب‌تان نباشد.
علائم بی‌اختیاری بعضی از زنان در روزها یا هفته‌های بعد از زایمان از بین می‌رود؛ اما در مورد بعضی‌ها، این نشتی ادامه پیدا می‌کند و یا حتی ممکن است بدتر شود. با این حال، بی‌اختیاری با درمان‌های اولیه مثل انجام حرکات کگل، بازپروری مثانه، کاهش وزن و انجام ورزش قابل کنترل است.
در مورد نگرانی‌های خود با پزشک‌تان صحبت کنید، به خصوص اگر تغییر سبک زندگی‌تان موثر واقع نشده؛ یا شش هفته یا بیشتر، از زایمان‌تان گذشته ولی همچنان دچار بی‌اختیاری ادرار هستید. ممکن است بخواهید سایر روش‌های درمانی مثل داروها و جراحیِ بعد از بارداری را امتحان کنید.
به یاد داشته باشید که بی‌اختیاری بارداری یک وضعیت شایع است، به خصوص با رشد شکم یا حتی بعد از زایمان. خبر خوب این است که نکاتی که در بالا به آنها اشاره شد، راه‌های موثری برای کنترل بی‌اختیاری هستند.
منبع:
https://www.healthline.com/health/pregnancy/urinary-incontinence#prevention
