در بخش اول این مطلب به برخی درمانها و تمرینها برای افتادگی رحم اشاره شد. همچنین دربخش دومبرخی تمرینها، فیزیوتراپی، عمل جراحی افتادگی رحم و پِساری به عنوان راههایی برای جلوگیری از افتادگی رحم معرفی شد. در بخش پایانی این مطلب به دیگر راه جلوگیری از افتادگی رحمهای جلوگیری از این موضوع می پردازیم.
معمولا افتادگی رحم در حالت خفیف، علائمی بهمراه ندارد. اگر دارای علائم زیر هستید، احتمالا شما مشکلاتی مثل افتادگی مثانه، راست روده و خرک واژن دارید و به همین خاطر مشورت با پزشک ضروری است:
-احساس سنگینی یا فشار در واژن
-درد در هنگام رابطه جنسی
-نشت ادرار
-مشکل در ادرار کردن یا موقع دفع
-ترشح یا خونریزی غیرمعمول
-عفونت مکرر دستگاه ادرار یا واژن
همچنین ممکن است چندین عضو لگن از جای خود خارج شده باشند.
پزشک شما احتمالاً با معاینات لگن و مقعد کار خود را شروع میکند و برای کمک به تشخیص ممکن است آزمایشات تصویربرداری مورد نیاز باشد تا مراحل بعدی درمان هم مشخص شود.
آخرین راهکار ها برای برای درمان افتادگی رحم
در حالت افتادگی رحم، این عضو از جای خود خارج شده و به داخل واژن فشار میآورد. این میتواند علائمی مثل رابطه جنسی دردناک، ناراحتی عمومی و احساس سنگینی در واژن را ایجاد کند.
در بعضی موارد، میتوان با انجام تمرینات عضلانی لگن، همراه با سایر اقدامات خودمراقبتی، علائم را کاهش داد یا افتادگی خفیف رحم را برطرف کرد. اینطور نیست که رحم افتاده همیشه به درمانی غیر از اینها نیاز داشته باشد. اما در موارد شدید، استفاده از پِساری ِواژینال میتواند موثر بوده و غیر از آن، چند گزینه جراحی هم وجود دارد.
تمرینات عضلانی لگن هم میتواند به جلوگیری از افتادگی کمک کند، بنابراین در نظر داشته باشید که حرکات کگل را بخشی از برنامه روزانه خود قرار بدهید. درهرحال، اگر علائم افتادگی رحم دارید، برای اطمینان و پیشگیری به یک متخصص مراجعه کنید.
تمرین هایی برای درمان و جلوگیری افتادگی رحم
در اینچا پنج تمرین برای تقویت برای تقویت عضلات لگن معرفی می شود
حرکات کگل
– عضلات مناسب را شناسایی کنید. سادهترین راه برای این کار این است که ادرار را در حین جریانش متوقف کنید. این کار را عضلات کف لگن شما انجام میدهند.
– برای انجام حرکات کگل، این عضلات را منقبض کنید، ۵ ثانیه در همان حالت بمانید و ۵ ثانیه آنها را شل کنید.
– این کار را ۳ مرتبه در روز و هر نوبت ۱۰ بار تکرار کنید.
2-تمرین بنشین پاشو
– کاملا صاف ایستاده، پاها کمی بازتر از عرض شانه و انگشتان پا کمی به سمت بیرون کشیده شود. در صورت استفاده از هالتر، باید آن را پشت گردن خود (روی عضلات ذوزنقه) قرار بدهید.
– زانوها را خم کرده و استخوان لگن و باسن خود را به سمت پایین فشار دهید، انگار که میخواهید روی صندلی بنشینید. چانه را مستقیما به عقب و به سمت گردن بکشید.
– آنقدر پایین بیایید تا رانهایتان با زمین موازی شوند، وزن خود را روی پاشنهها بیاندازید و زانوها کمی خمیده به سمت بیرون قرار بگیرند.
– پاها را صاف کرده و به حالت ایستاده برگردید.
– این حرکت را ۱۵ بار تکرار کنید.
حالت پل
– روی زمین دراز بکشید. ستون فقرات شما باید روی زمین قرار بگیرد و زانوها با زاویه ۹۰ درجه خم شوند؛ کف پاها صاف روی زمین، بازوها در طرفین کشیده و کف دستها روی زمین باشد.
– نفستان را به درون ریه کشیده و روی پاشنه خود فشار بیاورید و با فشار آوردن به شکم، عضلات همسترینگ و کف لگن، باسنتان را از زمین بلند کنید. درحالیکه بدن شما، روی پشت و شانهها قرار گرفته، باید وضعیت زانوتان نسبت به زمین عمود باشد.
– برای ۲-۱ ثانیه بالا بمانید و بعد به حالت اولیه برگردید.
– این تمرین را ۳-۲ نوبت و هر بار ۱۵-۱۰ بار تکرار کنید؛ بین هر نوبت به خودتان ۶۰ تا۳۰ ثانیه استراحت بدهید.
اسپلت تاپتیبل
– درحالیکه روی عضلات شکم خود را محکم میبندید، عضلات داخلی ران فعال شده و پاهایتان در تماس با زمین خواهند بود.
– در یک حرکت کنترل شده، شروع به آرام باز کردن پاها کنید تا هر زانو به سمت بیرون قرار بگیرد و به یک وضعیت راحت برسد.
– به آرامی به وضعیت شروع برگردید.
– ۳ نوبت و هربار ۱۵-۱۰ مرتبه این حرکت را تکرار کنید.
روش بِرد داگ
– به حالت چهار دست و پا قرار بگیرید: مچها زیر شانه و زانوها زیر لگن، پشتتان صاف و گردن شما در وضعیت خنثی باشد.
– شکم خود را ببندید و استخوانهای شانه را به پشت و پایین (بسمت باسن) بکشید.
– برای شروع حرکت، همزمان پای چپ و بازوی راست خود را صاف کرده و بالا بیاورید، لگن و شانهها را در وضعیت خنثی نگه دارید، سر خود را بالا و پایین نبرید و ۲ ثانیه در این حالت بمانید.
– با حفظ تعادل، پا و بازو را به حالت اول خم کرده و پایین بیاورید. سپس برعکسش کنید: پای راست و بازوی چپ خود را بالا بیاورید. این حرکت ۱ بار انجام میشود.
– این تمرین را ۳ نوبت و هر مرتبه ۱۰ بار انجام دهید.