دیابت و مسائل مربوط به سلامت اورولوژی ارتباط نزدیکی با هم دارند. دیابتی‌ها مستعد عفونت‌های دستگاه ادراری (UTIs)، مشکلات مثانه و اختلال عملکرد جنسی هستند چون دیابت مستقیما بر جریان خون، اعصاب و عملکرد حسی بدن تأثیر می‌گذارد.
دیابت بیماری است که در آن سطح گلوکز خون خیلی بالاست. گلوکز منبع اصلی سوخت بدن است و از غذاهایی که می‌خورید به دست می‌آید.
بعد از اینکه بدن غذا را تجزیه کرد، گلوکز وارد جریان خون می‌شود. سلول‌های بدن برای انرژی به این قند نیاز دارند، اما هورمونی به نام انسولین باید وجود داشته باشد تا گلوکز وارد سلول‌ها شود. این هورمون توسط غده بزرگ لوزالمعده که پشت معده قرار دارد ساخته می‌شود.
در افراد بدون دیابت، لوزالمعده مقدار مناسبی انسولین تولید می‌کند تا قند را از خون به سلول‌ها منتقل کند. اما در بدن دیابتی‌های نوع ۱، اصلاً انسولینی ساخته نمی‌شود. در افراد دیابتی نوع ۲، بدن یا انسولین را درست نمی‌سازد یا از آن استفاده نمی‌کند. به دلیل این بیماری که مقاومت به انسولین نامیده می‌شود، گلوکز در خون باقی می‌ماند. وجود بیش از حد گلوکز در خون می‌تواند به کلیه‌ها، چشم‌ها و سایر اندام‌ها آسیب برساند.
آزمایش A1C توسط پزشکان برای بررسی میزان مراقبت بیمار از دیابت استفاده و حقایقی را در مورد سطح قند خون فرد در دو تا سه ماه گذشته روشن می‌کند. A1C پیشنهادی انجمن دیابت آمریکا ۷٪ یا کمتر است.
متخصصی می‌گوید: «دیابت می‌تواند بر عملکرد و ساختار دستگاه ادراری تحتانی تأثیر بگذارد و در بیماری‌های بیماران دیابتی مثل عفونت‌های مجاری ادراری، مثانه بیش فعال یا کم‌کار و مشکلات ادراری، نقش داشته باشد.»
با گذشت زمان، افراد مبتلا به دیابت ممکن است عملکرد حسی خود را از دست بدهند که این درک نیاز به دستشویی رفتن را سخت می‌کند. در نتیجه، فرد ممکن است برای رفتن به دستشویی خیلی منتظر بماند و ماندن بیش از حد طولانی ِادرار در مثانه، احتمال ابتلا به عفونت مثانه یا کلیه را افزایش می‌دهد.
اختلال عملکرد جنسی مردانه و زنانه تحت تأثیر دیابت قرار می‌گیرد چون این بیماری بر عملکرد عصبی و حسی و همچنین جریان خون در ناحیه تناسلی تأثیر می‌گذارد. زنان مبتلا به دیابت ممکن است عملکرد حسی خود را از دست بدهند یا حتی خشکی واژن پیدا کنند که می‌تواند باعث درد در حین رابطه جنسی شود.
متاسفانه، به اندازه تحقیقات در مورد اختلال عملکرد جنسی مردان، تحقیقات کافی در زمینه اختلال عملکرد جنسی زنان انجام نگرفته است. به عنوان مثال، حدود ۲۰ درمان برای مردان وجود دارد، اما تنها ۱ داروی مورد تایید (فلیبانسرین) برای درمان اختلال جنسی زنان دیابتی وجود دارد.
برای مردان، درمان‌های اختلال نعوظ شامل قرص‌ها، دستگاه‌هایی مثل ایمپلنت یا پمپ آلت تناسلی و جراحی است. درمان جایگزینی تستوسترون هم برای بعضی از مردان یک گزینه خوب است.
دیابت همچنین می تواند به کلیه‌ها آسیب برساند. در واقع دیابت شایع ترین علت نارسایی کلیه است. بیماری کلیوی دیابتی اصطلاح پزشکی برای بیماری کلیوی ناشی از دیابت است که سلامتی هر دو کلیه را به طور همزمان تحت تاثیر قرار می‌دهد. تورم در قسمت‌هایی از بدن یکی از نشانه‌های شایع بیماری کلیوی دیابتی است و افرادی که در مراحل بعدی این بیماری قرار دارند، شانس بیشتری برای اطلاع از ابتلا به سرطان کلیه دارند.
هدف کلیه‌ها تصفیه و پاکسازی خون است اما وقتی به درستی کار نکنند، ممکن است نیازمند دیالیز شوید. کلیه‌های آسیب دیده بر انواع داروهای تجویزی هم تأثیر می گذارند، چون بیشتر این داروها در کلیه‌ها یا کبد جذب می‌شوند.
خوشبختانه عوامل سبک زندگی سالم می‌توانند به مراقبت از دیابت، مسائل مربوط به سلامت اورولوژی و عملکرد جنسی کمک کنند، از جمله: پیروی از رژیم غذایی سالم، حفظ وزن سالم، ورزش کردن، مدیریت استرس، خواب کافی و سیگار نکشیدن.
یکی از بزرگ‌ترین نگرانی‌های بیماران دیابتی این است که چگونه کربوهیدرات ها را در رژیم غذایی خود محدود کنند، از جمله قندها، فیبر و غذاهای نشاسته‌ای. چون دقت در مقدار کربوهیدرات موجود در رژیم غذایی باعث ایجاد تفاوت در ثابت نگه داشتن سطح قند خون‌تان می‌شود، حتما با یک متخصص تغذیه در این زمینه صحبت کنید.
اگر دیابت و مشکلات سلامتی مرتبط با اورولوژی دارید، می‌توانید با یک پزشک مراقبت‌های اولیه (کارشناس پزشکی عمومی)، متخصص غدد (متخصص دیابت) و یک متخصص اورولوژی (متخصص سیستم ادراری) کار کنید.
این مهم است که با پزشکان خود بمنظور برنامه‌ریزی برای حفظ سطح قند خون خود در محدوده سالم و ترتیب دادن آزمایش A1C همکاری کنید. این طرح ممکن است شامل ترکیبی از تغییرات سبک زندگی، داروهای خوراکی و انسولین باشد. شما همچنین باید براحتی با پزشک خود در مورد نگرانی‌های مربوط به عملکرد جنسی و کنترل مثانه صحبت کنید تا از کمک‌های او بهره‌مند شوید.
خوشبختانه دانشمندان در حال بررسی استفاده از درمان‌های سلول‌های بنیادی عضلانی برای مشکلات مثانه هستند، از جمله بی‌اختیاری استرسی در زنان. به این منظور یک بیوپسی از ران گرفته می‌شود و بعد از تکثیر این سلول‌های بنیادی عضلانی به مدت ۸-۶ هفته، آنها را به مثانه تزریق می‌کنند. بعد از آن، حدود یک سال طول می‌کشد تا با امید به سلامت کلی مثانه، در آنجا بازسازی شوند. مطالعه متفاوت دیگری هم به منظور استفاده از سلول‌های بنیادی برای درمان اختلال نعوظ در حال انجام است.
تحقیقات دیگر نشان داده که درمان جایگزینی تستوسترون برای اختلال نعوظ در مردانی که وزن کم می‌کنند تا به وزن سالمی برسند بهتر عمل می‌کند.
انجام استراتژی‌های لازم برای “سلامت قلب” مثل ورزش کردن، خوب غذا خوردن، سیگار نکشیدن و مدیریت وزن هم مدیریت دیابت، عملکرد جنسی و شرایط اورولوژی را بهبود می بخشد.
منبع: Urology Health
