متأسفانه، خیس کردن رختخواب در میان خیلی از کودکان خردسال رایج است، حتی اگر در طول روز به خوبی قادر به کنترل ادرار خود باشند. در واقع، ۲۰٪ از کودکان حدود ۵ ساله شب ادراری کودکان را تجربه و رختخواب خود را خیس میکنند.
خیس کردن رختخواب به کودکان خردسال محدود نمیشود: بعضی از کودکان بزرگتر هم ممکن است در حین خواب شبانه خود را خیس کنند. برای کمک به کودک خود برای غلبه بر شب ادراری به نکات ساده زیر اقدام کنید:
۱. با شب ادراری کودکان همدردی کنید!
وقتی به کودک خود نحوه استفاده از توالت را آموزش میدهید، آنها بطور همزمان مکانیسم کنترل مثانه هم را یاد میگیرند. با پیشرفت در این تمرینات، کودکان یاد میگیرند که علائم و نشانههای فیزیکی و ذهنی زمانی را که باید به توالت بروند تشخیص دهند.
تمرین مثانه در شب کمی چالش برانگیزتر است. همه کودکان قادر به نگه داشتن ادرار خود در حین خواب نیستند یا زمانی که نیاز به استفاده از توالت دارند نمیتوانند از خواب بیدار شوند. درست همانطور که موفقیت در تمرینات روزانه بسته به سن و سال کودکان متفاوت است، مبارزه با بی اختیاری شبانه یا شب ادراری هم متفاوت است. بعضی از کودکان نسبت به سایر کودکان هم سن مثانه کوچکتری دارند که میتواند کنترل ادرار را سختتر کند.
بعضی از داروها ممکن است تسکین دهنده این بیماری باشند، اما نتایجشان اغلب موقتی است. بهترین راه برای درمان شب ادراری از طریق راهحلهای طولانیمدت است که میتواند به کودک شما کمک کند یاد بگیرد چگونه در زمان نیاز به توالت رفتن، از خواب بیدار شود.
شب ادراری کودک برای والدینی که مجبورند مدام ملحفه و لباس او را بشویند ناامید کننده و بیشترین آسیب این بیماری روانی است. کودکان (به ویژه بچه های بزرگتر) که هنوز رختخواب خود را خیس میکنند، ممکن است خجالت بکشند و حتی اعتماد به نفسشان را از دست بدهند.
در حالی که اولین انگیزه شما ممکن است اجتناب از بحث در مورد خیس کردن رختخواب و شستن ملحفهها باشد، این است که به فرزندتان بگویید این یک اتفاق تصادفی است و به او اطمینان دهید که با هم برایش راه حلی پیدا خواهید کرد. همچنین به آنها بگویید که خیلی از بچههای دیگر هم رختخواب خود را خیس میکنند و این مشکلی است که آنها بالاخره از شرش خلاص خواهند شد.
یکی دیگر از مواردی که باید برای کمک به احساس بهتر کودک در نظر بگیرید، استفاده از محافظ تشک یا خوشبو کننده اتاق است.
۲. نوشیدنیهای پیش از خواب کودک را حذف کنید
ممکن است کودک شما به نوشیدن یک لیوان شیر یا آب قبل از خواب عادت داشته باشد و همین میتواند در شب ادراریاش نقش داشته باشد. حذف نوشیدنی یک ساعت قبل از رفتن به رختخواب میتواند به جلوگیری از این اتفاق کمک کند. همچنین اگر فرزندتان برای آخرین بار درست قبل از خواب به دستشویی برود کمک خواهد کرد و میتوانید این کار را برایش بصورت یک قانون در بیاورید. اینکار کمک میکند تا مطمئن شوید کودکتان بیشتر مایعات مصرفی خود را در طول صبح و بعد از ظهر دریافت میکند. همچنین میتوانید میانوعدهها و دسرهای شبانه را حذف کنید که معمولا تشنگی میآورند.
۳. آموزش مثانه را تنظیم کنید
آموزش مثانه به این معناست که کودک شما در زمانهای مشخصی به دستشویی برود، حتی اگر فکر کند نیازی به توالت ندارد. این نوع سازگاری میتواند به تحریک تمرین مثانه و کنترل آن کمک کند.
در حالی که اغلب تمرین مثانه در ساعات بیداری روزانه انجام میشود اما هدف اصلی آن درمان شب ادراری است. بدان معنا که شما در طول شب یک یا دو بار کودک خود را برای رفتن به دستشویی بیدار خواهید کرد.
اگر کودک شما همچنان رختخواب را به طور منظم خیس میکند، با ایجاد وقفه در انجام تمرینات مثانه، به امتحان لباسهای زیر خاص اقدام کنید.
بعد از مدتی، میتوانید دوباره تمرینات مثانه را شروع کنید. این دورههای «استراحت» همچنین میتواند به جلوگیری از دلسردیِ کودک شما از نتیجه آموزشها کمک کند.
۴. آلارم هشدار شب ادراری تهیه کنید!
اگر تمرین مثانه بعد از چند ماه شب ادراری را بهبود نبخشید، استفاده از آلارم شب ادراری را در نظر بگیرید. این نوع خاص از آلارمها برای تشخیص شروع ادرار طراحی شدهاند تا کودک شما بتواند قبل از خیس کردن رختخواب بیدار شود و به دستشویی برود. به محض اینکه کودک شما در خواب شروع به ادرار کرد، زنگ هشدار با ایجاد صدای بلند او را بیدار میکند.
اگر کودک شما خواب عمیقی دارد، زنگ هشدار میتواند مفید باشد. وقتی کودک شما به این فرآیند عادت کرد، ممکن است بعد از مدتی بدون کمک زنگ هشدار بطور خودبخود بیدار شود تا از توالت استفاده کند. زنگ هشدار به مغز کمک میکند تا میل کودک به ادرار کردن را تشخیص دهد و او را بموقع بیدار کند.
هشدارها حدود ۷۵-۵۰٪ موفقیت آمیز و موثرترین راه برای کنترل خیس کردن رختخواب هستند.
در حالی که شب ادراری یک اتفاق رایج در کودکان است، اما در همه موارد به تنهایی قابل حل نیستند. اگر کودک شما بالای ۵ سال سن دارد و یا هر شب رختخوابش را خیس میکند، باید به کمک پزشک اطفال راهحلهای مختلفی را برای رفع این مشکل در پیش بگیرید. اگرچه بعید بنظر میرسد، اما شب ادراری میتواند نشان دهنده یک مشکل پزشکی زمینهای باشد.
پزشک کودک خود را از نشانههای زیر مطلع کنید:
یبوست همیشگی
شروع به دفع ادرار ناگهانی
تجربه بی اختیاری در طول روز
دفع ادرار در موقع ورزش
درد در هنگام ادرار
مشاهده خون در ادرار یا لباس زیر
خروپف کردن موقع خواب شبانه
بروز دادن علائم اضطراب
وجود سابقه شب ادراری در بین سایر اعضای خانواده
بروز مجدد شب ادراری بعد از یک توقف حداقل شش ماهه
مراحل بعدی برای درمان شب ادراری کودکان!
برای اکثر کودکان (و والدین آنها)، خیس کردن رختخواب بیشتر از اینکه یک مشکل جدی باشد، آزاردهنده است. اما مهم است که به دنبال نشانههای بالا باشید تا ببینید آیا کودک مشکل پزشکی دارد یا خیر. حتما نگرانیهای خود را با متخصص اطفال فرزندتان در میان بگذارید.
همچنین پیگیری این نشانهها میتواند به شما کمک کند که ثبت دقیقی از شبهای مرطوب و خشک کودک خود داشته باشید و وضعیت بهبودیاش را بهتر پیگیری کنید. اگر این گامهای اولیه مؤثر واقع نشدند، پزشک اطفال میتواند ایدههای دیگر و همچنین بعضی داروهای مفید را پیشنهاد کند.