ناتوانی جنسی وضعیتی است که در آن مرد نمیتواند نعوظ پیدا کند یا نمیتواند آن را به مدت کافی برای نزدیکی حفظ نماید. با اینکه امروزه مشکلات جنسی مردان بسیار شایع شده است ولی قابل درمان است. ناتوانی جنسی در مردان به صورت نعوظ ناقص دیده می شود ولی میتوان به صورت دائمی باقی بماند. از دلایل ناتوانی جنسی به بیماری های مزمن، داروها، افسردگی، هیجان اشاره کرد.پس از ویزیت جراح کلیه و مجاری ادراری توصیه های لازم به بیمار داده می شود و جای نگرانی نیست زیرا این ناتوانی قابل درمان است.
مشکلات جنسی مردان شامل چیست؟
اختلال عملکرد ناتوانی جنسی در واقع عدم توانایی در رسیدن به رابطه رضایت بخش جنسی می باشد که ممکن است از ناکافی بودن نعوظ، اشکال در ریختن مایع جنسی در پروستاتیک و اشکال در انزال نشات بگیرد.
برای اینکه راست شدن آلت تناسلی یا نعوظ صورت گیرد، باید قسمت های مختلف بدن باهم هماهنگ باشد، هماهنگی بین روان فرد، مغز و دستگاه اعصاب مرکزی و محیطی، هورمون های خونی، عروق خونی شامل شریان و ورید برای ورود خون به آلت و عدم خروج آن از آلت، ضروری است. وقتی این ها باهم هماهنگی داشته باشند داخل آلت پر از خون شده و باعث بزرگی و سفتی آلت می شود.
ناتوانی جنسی بدلیل عیب های عضوی یا روانی ایجاد می شود و عوامل مختلفی باعث مختل شدن نعوظ می شوند.
در زمانی که مرد استرس و نگرانی در انجام دخول دارد دچار ناتوانی جنسی روانی می گردد. و گاهی بعلت جراحی یا تصادف یا داروها و دلایل هورمونی باعث ناتوانی فرد می گردد. بیماری هایی مانند قند یا دیابت باعث ایجاد ضایعات عروقی عصبی شده و هجوم جریان خون در داخل آلت در زمان تقاضای جنسی مختل کرده و ناتوانی جنسی ناشی از مرض قند را منجر می شود.
دیگر بیماری، بیماری قلبی عروقی می باشد که جریان خون به داخل آلت کم شده و شخص نعوظ کافی ندارد. و وریدها به خوبی عمل نمی کنند و شخص نمی تواند نعوظ را به مدت کافی نگه دارد و به آن ناتوانی جنسی وریدی گویند.
جراحی های زیاد برای کنترل سرطان پروستات، سرطان مثانه، روده بزرگ باعث آسیب به عروق و اعصاب مربوط به نعوذ شده و ناتوانی جنسی را ایجاد می کند.
درصورتیکه علت ناتوانی روحی باشد باید با مراجعه به روان پزشک می توان مشکل را حل نمود. اگر علت عضوی باشد باید به متخصص مراجعه نمود جهت انجام جراحی یا گذاشتن پروتز و یا مصرف قرص یا تزریق آمپول به داخل عضله و یا آلت می توان مشکلات را حل نمود.
اختلالات عملکرد جنسی، شایع هستند و بیشتر از نیمی از همۀ زوجها را در برههای از زندگیشان درگیر میکنند. اگرچه اختلالات عملکرد جنسی به ندرت سلامت جسمانی را تهدید میکنند اما ممکن است آسیبهای روانی جدی را به دنبال داشته باشند و به افسردگی، اضطراب و احساس فرسایندۀ بیکفایتی ختم شوند. مشکلات جنسی مردان، به ویژه اختلال نعوظ ممکن است خطر بیماریهای عروقی را افزایش دهد؛ بنابراین در این مورد باید با پزشک خود مشورت کنید.
دستهبندیهای اصلی اختلالات عملکرد جنسی در مردان عبارتند از:
اختلال نعوظ: گاهی اوقات ناتوانی جنسی نیز گفته میشود و به معنای ناتوانی در ایجاد یا حفظ نعوظ به مدت کافی در حین رابطۀ جنسی است.
انزال زودرس: ناتوانی در به تاخیر انداختن ارگاسم و انزال؛ به طوری که پیش از ارضا شدن طرف مقابل، انزال در ابتدای تماس جنسی رخ دهد.
اختلال ارگاسم مردان: ناتوانی در رسیدن به ارگاسم (اوج لذت جنسی) با شریک زندگی یا ناتوانی در رسیدن به ارگاسم بدون داشتن رابطۀ جنسی طولانیمدت یا ناتوانی در رسیدن به ارگاسم در طول مقاربت. در برخی موارد، ارگاسم تنها از طریق خودارضایی یا سکس دهانی حاصل میشود.
بیمیلی یا کاهش میل جنسی: کاهش تمایل برای رابطۀ جنسی یا فقدان کامل میل جنسی.
انزال پسگرد: در این حالت، مایع منی هنگام ارگاسم به جای خارج شدن از انتهای آلت تناسلی، رو به عقب به سمت مثانه حرکت میکند. این امر خطرناک نیست و معمولاً عوارض جانبی مصرف برخی داروها است.
پریاپیسم: نعوظ طولانی مدتی که همراه با میل جنسی نیست؛ این بیماری نادر، دردناک بوده و به طور بالقوه خطرناک است و نیاز به مراقبتهای فوری پزشکی دارد.
اگر شما تنها در برخی شرایط خاص یا طی رابطه با بعضی شرکای جنسی خود دچار مشکل میشوید، بیماری شما بیشتر «دورهای» تلقی میشود تا «همیشگی» (که وابسته به شرایط یا شریک زندگی خاصی نیست).
بسیاری از این امراض جنسی تنها در دورهای از زندگی مردان رخ میدهند. در حقیقت، برخی از محققان در صورتی اختلال عملکرد جنسی را تایید میکنند که شخص در ۲۵ درصد از تمام تجربههای جنسی خود درگیر آنها باشد.
علل مشکلات جنسی مردان
از آنجا که پاسخ جنسی بسیار پیچیده است و عوامل متعددی را دربر میگیرد، علل بسیاری از جمله جسمانی و روانی منشا اختلالات جنسی هستند.
فرایند نعوظ، به سیستمهای عصبی و عروقی (شبکهای از شریانها و وریدها) و سطح مناسبی از هورمونها نیاز دارد، بنابراین اختلال در هر یک از این سیستمها میتواند عملکرد جنسی را مختل کند.
دلایل فیزیکی رایج برای اختلالات جنسی شامل موارد زیر است:
امراض یا رفتارهایی که خطر ابتلا به بیماریهای عروقی را افزایش میدهند؛ مانند سیگار کشیدن، فشار خون بالا، دیابت، کلسترول بالا، چاقی یا داروهایی که این اختلالات و مشابه آنها را درمان میکنند
دیابت، به خصوص دیابت نوع 2
هیپوگنادیسم یا کمبود تستوسترون، که بیضهها تستوسترون کافی تولید نمیکنند
اختلالات تیروئیدی (هیپو/هیپر تیروئیدیسم)
ضایعات آدرنال (سندرم کوشینگ)
رشد غیرسرطانی غدۀ هیپوفیز که سطح هورمونی به نام پرولاکتین را افزایش میدهد
بیماریهایی که بر سیستم عصبی تأثیر میگذارند مانند سکته، آسیب نخاعی، مولتیپل اسکلروزیس، دیابت طولانی مدت و بیماری پارکینسون
آسیب به شرایین یا وریدها پس از جراحی ناحیۀ لگنی (مانند جراحی پروستات، رودۀ بزرگ یا مثانه) یا بعد از پرتودرمانی
بیماریهایی که مستقیماً بر آلت تناسلی تأثیر میگذارند مانند بیماری پیرونی (انحنای آلت)، آسیب فیزیکی به خود آلت یا شرایین، وریدها یا اعصاب آلت تناسلی
بیماری قلبی-عروقی
توقف جریان خون در آلت تناسلی (معمولاً به دلیل آسیب فیزیکی)
نشت وریدها
منشا انزال زودرس (PE) معمولاً جسمانی نیست و گاهی اوقات با اختلالات عصبی، عفونتهای پروستاتی یا التهاب پیشابراه مرتبط هستند.
علل روانی احتمالی برای اختلال عملکرد جنسی عبارتند از:
اضطراب
احساس گناه در رابطۀ جنسی
اختلال انزجار جنسی
الگوی اکتسابی زود انزالی که با خودارضایی مکرر یا فعالیت جنسی نامنظم ایجاد میشود
رابطۀ جنسی دردناک معمولاً دلایل فیزیکی دارد، مانند:
عفونت پروستات، پیشابراه یا بیضهها که میتواند در اثر بیماریهای مقاربتی مانند کلامیدیا و هرپس تناسلی ایجاد شود
حساسیت به اسپرمکش یا کاندوم
بیماری پیرونی، ایجاد پلاکهای فیبروزی در بالای آلت تناسلی که معمولاً انحنای دردناکی هنگام نعوظ ایجاد میکند
آرتریت کمری
بیمیلی جنسی ممکن است ناشی از عوامل زیر باشد:
بیماری جسمانی
عدم توازن هورمونی (معمولاً کمبود تستوسترون)
داروهایی که بر میل جنسی تأثیر میگذارند
سوء مصرف تفریحی مواد یا الکل
علل روانی از جمله افسردگی یا مشکلات روابط زناشویی که ممکن است توسط یک درمانگر تشخیص داده شود.
انزال پسگرد در مردان ممکن است به دلیل عوامل زیر باشد:
جراحی پروستات یا پیشابراه
دارویی که گردن مثانه را باز نگه میدارد
دیابت (میتواند به اعصابی که مثانه را در حالت طبیعی هنگام انزال میبندند، آسیب برساند)
در صورتیکه ناتوانی جنسی باشد میتوان با دستگاه واکیوم و تزریقات و پروتز آلت را درمان نمود. داروهایی مانند ویاگرا در درمان آسیب نخاعی موثر میباشد. در صورتیکه منشا شریانی داشته باشد با درمان های غیر جراحی درمان می شود مانند مهارکننده فسفودی استراز خوراکی، واکیوم؛ تزریق مواد وارو اکتیو. تزریق مواد وازو اکتیو داخل جشم غاری درمان مناسبی است و باعث اتساع طولانی مدت شرائین می گردد.
در صورتیکه که ناتوانی منشا وریدی باشد با استفاده از واکیوم و تزریق مواد گشاد کننده عروق داخل جسم غاری برای ایجاد نعوظ استفاده میشود. درمان جراحی برای بیمارانی که با درمان کمتر موفق نمی شوند انجام میشود.
