درباره اورولوژی چه می دانیم؟ (بخش دوم)
در بخش اول این نوشته تعریفی از اورولوژی ارائه داده و اورولوژیست را معرفی کردیم. در این بخش به دیگر حوزه تخصصی اورولوژیست ها و درگیر مباحث پیرامون آن می پردازیم.
اورولوژیستها به درمان چه مشکلاتی میپردازند؟
اورولوژیستها بازۀ گستردهای از مشکلاتی که دستگاه ادراری و دستگاه تناسلی مردانه تحت تاثیر قرار می دهد، درمان می کنند. اورولوژیستها در مردان، به درمان این بیماریها میپردازند:
- سرطانهای مثانه، کلیهها، آلت تناسلی، بیضهها، غدد فوقکلیه و پروستات
- بزرگی غدۀ پروستات (BPH)
- اختلال در نعوظ (مشکل در نعوظ یا حفظ آن)
- ناباروری
- سندروم مثانۀ دردناک (سیستیت بینابینی)
- بیماریهای کلیوی
- سنگهای کلیه
- پروستاتیت (التهاب غدۀ پروستات)
- عفونتهای دستگاه ادراری
- واریکوسل (بزرگ شدگی رگهای کیسۀ بیضه)
اورولوژیستها در زنان نسبت به درمان این بیماریها اقدام میکنند:
- پرولاپس مثانه (افتادگی مثانه به داخل واژن)
- سرطانهای مثانه، کلیهها و غدد فوقکلیوی
- سیستیت بینابینی
- سنگهای کلیه
- مثانۀ بیشفعال
- عفونتهای مجاری ادراری
- بیاختیاری ادرار
- اورولوژیستها در کودکان نسبت به درمان این بیماریها اقدام میکنند:
- شب ادراری
- انسداد یا سایر مشکلات در ساختار دستگاه ادراری
- عدم نزول بیضهها
اورولوژیستها چه روشهایی در پیش میگیرند؟
زمانی که شما به یک اورولوژیست مراجعه میکنید، او برای تشخیص مشکل شما با یک یا چند مورد از این آزمایشها، کار خود را آغاز میکند:
- تصویربرداری، مثل CT اسکن، MRI یا سونوگرافی که امکان مشاهدۀ بخشهای داخلی دستگاه ادراری شما را برای آنها فراهم میکند. آنها سیستوگرام درخواست میکنند (که شامل تصویربرداری با پرتو اکس از مثانۀ شما است)
- ممکن است اورولوژیست شما یک سیستوسکوپی انجام دهد. این کار با استفاده از یک لولۀ باریک به نام سیستوسکوپ انجام میشود و از آن طریق بخشهای داخل مثانه و میزراه شما قابل مشاهده است.
- ممکن است آنها برای بررسی این که ادرار با چه سرعتی (در حین دفع) از بدن شما خارج میشود، آزمایش ادرار باقیمانده را انجام دهند. این آزمایش قادر است تا مقدار ادرار باقیمانده در مثانه (پس از دفع ادرار) را نیز نشان دهد.
- ممکن است آنها یک نمونه از ادرار شما را برای یافتن باکتریها (که عامل عفونت هستند) بررسی کنند.
- ممکن است آنها برای اندازهگیری فشار و حجم داخل مثانۀ شما، یک آزمایش یورودینامیک انجام دهند.
همچنین اورولوژیستها دورههایی را پشت سر گذاشتهاند تا قادر به انجام انواع جراحی باشند. جراحیهایی از جمله:
- نمونهبرداری از مثانه، کلیهها یا پروستات
- سیستکتومی (که ممکن است شامل برداشتن مثانه یا درمان سرطان باشد)
- سنگشکنی موج-شوک به شکل بروناندامی (شکستن سنگهای کلیه برای آسانتر خارج شدن آنها)
- پیوند کلیه (جایگزینی کلیۀ بیمار با یک کلیۀ سالم)
- جراحی رفع انسداد
- ترمیم آسیبهای حاصل از جراحت
- ترمیم اندامهای ادراری که به خوبی تشکیل نشدهاند
- پروستاتکتومی (برداشتن کل یا بخشی از غدۀ پروستات برای درمان سرطان پروستات)
- جراحی اسلینگ (با استفاده از نوارهای مشبک برای تقویت مجرای ادرار و بسته نگه داشتن آن به منظور درمان بیاختیاری ادرار)
- رزکسیون پروستات از طریق مجرای ادراری (برداشتن بافتهای اضافه از پروستات بزرگ شده)
- ابلیشن سوزنی پروستات از طریق مجرای ادراری (برداشتن بافتهای اضافه از پروستات بزرگ شده)
- اورتروسکوپی (استفاده از یک اسکوپ برای برداشتن سنگهای کلیه و میزنای)
- وازکتومی برای پیشگیری از حاملگی (شامل برش و گره زدن مجرای دفران، که اسپرم برای تشکیل منی از آن عبور میکند)
چه زمانی باید به یک اورولوژیست مراجعه کنیم؟
پزشک معالج اصلی شما قادر است تا مشکلات خفیف دستگاه ادراری (مثل عفونت مجرای ادرار) را درمان کند. ممکن است که پزشک شما در صورتی که علائم شما بهبود پیدا نکند یا شرایط شما به گونهای باشد که نیاز به درمانهایی داشته باشید که او قادر به ارائۀ آن نیست، شما را به یک اورولوژیست ارجاع دهد. شاید لازم باشد که شما برای برخی از شرایط خاص، هم به یک اورولوژیست و هم به یک متخصص دیگر مراجعه کنید. برای مثال، مردی که به سرطان پروستات مبتلا شده است، میتواند به یک متخصص سرطان (که به آن انکولوژیست گفته میشود) و یک اورولوژیست مراجعه کند.
چطور باید بدانید که زمان مراجعه به اورولوژیست فرا رسیده است؟ داشتن هر یک از علائم زیر نشاندهندۀ وجود مشکلی در دستگاه ادراری است که نیاز به درمان دارد:
- وجود خون در ادرار (هماچوری)
- تکرر ادرار یا فوریت ادرار
- درد در بخشهای پایینی در پشت بدن، ناحیۀ لگن یا طرفین بدن
- احساس درد یا سوزش در حین دفع ادرار
- مشکل در ادرار کردن
- نشت ادرار
- کند بودن جریان دفع ادرار یا تخلیه به شکل چکهچکه
همچنین در صورتی که شما یک مرد هستید و چنین علائمی را تجربه کردید، باید به یک اورولوژیست مراجعه کنید:
- کاهش میل جنسی
- وجود یک توده در بیضه
- اختلال در نعوظ یا حفظ آن