مقاله ۰۹ خرداد ۱۴۰۰

انواع بی‌اختیاری ادرار را بشناسیم (بخش دوم)

در بخش اول این مطلب با بی‌اختیاری ادرار و برخی از انواع آن آشنا شدیم. حال به ادامه مطلب توجه نمایید:

درباره راه‌های تشخیص و درمان بی اختیاری ادرار در کلینیک مهراد بیشتر بخوانید

 

بی‌اختیاری ادرار مختلط

اگر هم علائم مثانه بیش فعال دارید و هم علائم بی‌اختیاری استرسی، ممکن است شما بی‌اختیاری مختلط داشته باشید یعنی ترکیبی از هر دو نوع بی‌اختیاری که یک وضعیت چالش برانگیز است. این نوع بی‌اختیاری ادرار، هم در مردانی که عمل ِبرداشت پروستات یا کوچک کردن آن را داشته‌اند و هم در افراد مسن و ضعیف (در هر دو جنس زن و مرد) رخ می‌دهد.

بی‌اختیاری ادرار سرریز

اگر مثانه شما هیچوقت به طور کامل تخلیه نمی‌شود، ممکن است با یا بدون احساس نیاز به توالت رفتن، نشت ادرار را تجربه کنید. بی‌اختیاری سرریز زمانی اتفاق می‌افتد که چیزی جلوی جریان طبیعی ادرار از مثانه را بگیرد، مثل بزرگی پروستات که تا حدی مجاری ادرار را می‌بندد. همچنین عضله کم کار ِمثانه (برعکس مثانه پُرکار یا بیش فعال) هم ممکن است عامل این مشکل و باعث عدم احساس فوریت به دفع ادرار بشود. در نهایت مثانه بیش از حد پُر یا متسع می‌شود، مجرای ادرار را می‌کشد و باعث می‌شود که ادرار به بیرون نشت کند. مثانه همچنین ممکن است در زمان‌هایی بطور تصادفی دچار اسپاسم و باعث نشت شود؛ این شرایط گاهی اوقات مربوط به دیابت یا بیماری‌های قلبی عروقی است.

در مردان، مشکل بی اختیاری سرریز بسیار بیشتر از زنان تشخیص داده می‌شود که اغلب به دلیل شرایط مربوط به پروستات است. علاوه بر بزرگ شدن پروستات، سایر علل احتمالی انسداد ادرار شامل تومورها، سنگ مثانه یا بافت اسکار (اثر باقیمانده از زخم‌ها و بریدگی‌های قبلی) است. اگر زنی افتادگی رحم یا افتادگی مثانه داشته باشد (به این معنا که اندام از موقعیت مناسب خود خارج شده)، این اعضا می‌توانند با فشار روی مجرای ادرار، در جریان ادرار اختلال ایجاد کنند.

آسیب عصبی (در اثر صدمات فیزیکی، زایمان، جراحی‌های گذشته یا بیماری‌هایی مثل دیابت، مولتیپل اسکلروزیس یا زونا و پیری) اغلب از انقباض طبیعی عضله مثانه جلوگیری می‌کند. داروهایی که از انقباض عضله مثانه جلوگیری می‌کنند و یا شما را از تمایل به دفع ادرار بیخبر می‌کنند هم می‌توانند منجر به بی‌اختیاری سرریز شوند.

 

بی‌اختیاری ادرار عملکردی

اگر دستگاه ادراری شما به درستی کار کند اما سایر بیماری‌ها یا معلولیت‌ها مانع از خشک ماندن شما می‌شوند، ممکن است دچار بی‌اختیاری عملکردی باشید.

به عنوان مثال، اگر نوعی بیماری شما را نسبت به نیاز به توالت بی‌اطلاع یا بی‌توجه کند، دچار بی‌اختیاری ادرار هستید. مصرف داروها، زوال عقل یا بیماری‌های روانی هم می‌توانند احساس آگاهی از نیاز به دفع ادرار را کاهش بدهند.

حتی اگر سیستم ادراری شما سالم باشد، باز هم نمی‌توانید از مشکلاتی که مانع از رسیدن ِ شما به توالت می‌شوند، پیشگیری کنید. این مشکلات که مانع از رسیدن ِبه موقع به دستشویی می‌شوند، می‌تواند هر کسی را دچار دردسر کند. از جملهء این مشکلات می‌توان به آرتروز، بستری یا تحت نظر بودن در بیمارستان و یا دور از دسترس بودن توالت اشاره کرد.

اگر دارویی (مثل داروی ادرارآور برای درمان فشار خون بالا یا نارسایی قلبی)مصرف می‌کنید که باعث ادرار ِبیش از حد می‌شود، ممکن است دچار بی‌اختیاری ادرار شوید که نیاز به تغییر درمان‌تان دارد. اگر شب‌ها بیشتر نیاز به دفع ادرار پیدا می‌کنید، ممکن است دچار بی‌اختیاری شبانه و یا شب ادراری شوید.

بی‌اختیاری ادرار رفلکس

بی‌اختیاری رفلکس وقتی اتفاق می‌افتد که بدون هیچ گونه هشدار یا فوریتی عضله مثانه منقبض شده و ادرار نشت کند (و غالباً به مقدار زیاد). این ممکن است در نتیجه آسیب به اعصابی رخ دهد که به طور معمول به مغز در مورد پر شدن مثانه هشدار می‌دهد. بی‌اختیاری ادرار از نوع رفلکس، معمولاً در افرادی ظاهر می‌شود که از اختلالات عصبی جدی ِناشی از مولتیپل اسکلروزیس، آسیب نخاعی، سایر آسیب‌ها و یا آسیب ناشی از جراحی یا پرتودرمانی رنج می‌برند.

 

https://www.health.harvard.edu/bladder-and-bowel/types-of-urinary-incontinence